A mangianile su bentu est galu dèbile e su Monte Ruju isprendet in su lagu Coghinas multiplichende·si de colores e de rujore maestosu.
Semus a pagos chilòmetros dae su mare, in Gaddura, in làcanas cun s’Anglona, in mesu a sos territòrios chi apartenent a sas comunas de Bortigiadas e Pèrfugas. Sas bìngias nostras s’agatant in “Lu Scupaggiu”, logu de terras lugianas chi istant a curtzu a su lagu e a su mare, chi cumponent su clima cun sa presèntzia issoro.
Est su logu ue sos montes de sa Gaddura perdent de artària, faghende logu a su paesàgiu prus in paris, tìpicu de su territòriu de s’Anglona. Sos bentos chi benint dae su mare sulant intre sas costeras de sos montes dende a sa bìngia unu clima ùnicu e originale.
S’obietivu nostru est cussu de tradùere cun su binu, sas sensatziones chi sa terra nos regalat cun generosidade: su chi sentimus su mangianu cando artziamus a sa bìngia e a sa fine, cando recuimus saludende·la a s’intrinada.
Pro cada tzicu chi ais a bufare nois amus a èssere contracambiados e acuntentados. Amus a afestare paris, carignados dae su maestrale, tra su panorama de su lagu e sos ecos de su mare.